seninle, zaman*

Tek tek benlerini saydım. patates gibisin sevgilim.. yumru yumru vücuduna dağılmış benlerin. Bir de ben varım, sayarken dahil ettiğim. Ellerim göğsünün, gözlerimse boynunun bir parçası olmuş.. Boylu boyunca uzanıyorum sana. hava sıcak ve sen sırımsıklamsın. Kokun hapsolmuş gerdanından kulak arkasına kadar. Nefes alıp veriyorum.. işte böyle böyle kokunu ben kaptım bütün bir sabah.

Acaba sinmiş midir benim de kokum sana? 

Ellerim öyle kolay kolay durmaz yanında. 

Sevmek istiyorum seni doya doya. 

Uyku kurtuluşumuz, 

Ancak uyurken sadece durabilirim yanında

.

Tek tek kirpiklerini saydım. Kıvırcık bir kirpi gibisin sevgilim. Gözlerinden bedenine dağılmış kirpiklerin. Bir de ben varım, sayarken dahil ettiğim. Saçlarım gövdenden omuzlarına dağılıvermiş.. Uzun uzadıya bakıyorum sana. zaman geçmişte kalmış ve ‘biz’ hiç yaşlanmamış. Kalbinden gözlerine bir yolculuğa çıkmışsın sevgilim. gözlerimi aralayıp bakıyorum.. İşte böyle böyle hissediyorum bütün sevgini bu günaydında. 

Acaba senin sabahın da aydınlanmış mıdır benim varlığımla?

Mahmurluk ne de güzel duruyor yüzünde, 

Öpmek istiyorum seni uyandırana kadar.

Öğlen kurtuluşumuz,

Ancak o zaman izin verebilirim yanımdan kalkmana.

.

Tek tek kalp atışlarını sayıyorum. Bozuk bir metronom gibisin sevgilim. Sokuldukça sana kaçıveriyor ritmin. Bir de ben varım, sayarken dahil ettiğim. Soluğun kulağıma küpe, göğüs kafeslerimiz inip kalkıyor birlikte. Can kulağıyla dinliyorum seni, beni, bizi.. Şehir sessiz, hızla delip geçiyorsun bariyerleri sevgilim. Yalnız bu an kalsın yeryüzünde, gökyüzü çirkin martıların olsun boşver. Ve işte böyle böyle sana bir nebze olsun doyuyorum.

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *