15 derece Nisan güneşi vuruyor üzerime.
Sabahların efendisi çınar, bahar ışıklarının arasında utanıyor heybetinden beklenmeyecek şekilde. Yeşil diri yaprakları, rüzgarı bahane ederek kıvırtıyor; aşüftelik peşindeler..
Gökyüzünün kapı bekçileri bulutlar.. Pişkin ve gözüpek güneşin önüne set oluyorlar, yeryüzünün ahlakı onlar..

Bakirelerin gönlünü hoplatan güneş, ah bir geçebilse pamuktan duvarı.. Kaçamak bakışlarla yetiniyor şimdilik.. Ve kıvırcığı dağılmış saçlarımın gölgesini düşürüyor defterime, orada olduğunu hatırlatmak istercesine.

2018, İstanbul